Gelişim Haber

Bağımlılığın sanal hali: FoMO!

Sosyal medya kullanımı gün geçtikçe artan, hayatımızı yöneten bir faktör hâline gelmeye başladı. Başkalarının kendilerinden daha tatmin edici hayatlara sahip olabileceği endişesinden kaynaklanan sanal dünya hastalığı FoMO (Fear of Missing Out) hakkında açıklamalarda bulunan Prof. Dr. Ekrem Cüneyt Evren, bu durumun genel yaşam memnuniyet düzeyini ve doyumunu düşürdüğünü belirtti.

Günümüz dünyasında bireyler, zamanlarının çoğunu sosyal ağlarda bilgi paylaşarak, popüler konuları takip ederek, kendi “durumlarını” güncelleyerek ve arkadaşlarınınkilerle etkileşimde bulunarak geçiriyor. Sosyal ağlardan beslenen bu sürekli güncelleme ve izleme davranışı, eksik kalma korkusu, FoMO (Fear of Missing Out) olarak adlandırılan yeni bir kavramın doğmasına neden oldu.

BAŞKALARININ YAPTIKLARIYLA SÜREKLİ BAĞLANTIDA KALMA ARZUSU

FoMO’nun, bireyin sosyal ağlardaki ödüllendirici deneyimleri kaçırma kaygısı olarak tanımlandığını ifade eden İstanbul Gelişim Üniversitesi (İGÜ) İktisadi, İdari ve Sosyal Bilimler Fakültesi, Psikoloji Bölümü’nden Prof. Dr. Ekrem Cüneyt Evren, “Kullanıcıların, sosyal ağlarda kendi hesapları üzerinde yeni içerikler ile güncellemeler yapamaması ve arkadaşlarının yaptıkları ile etkileşimde bulunamaması FoMO olan bireyleri ciddi düzeyde rahatsız ediyor. Bu kişiler, sosyal ağlarda geçirdikleri süre dışındaki yaşamlarında sürekli yalnız hissettiklerini bildiriyor. Normal yaşamlarında eksik olan sevgi ve şefkati tamamlamaya çalışıyor. Bundan dolayı, FoMO olanlarda sosyal ağlara katılım özellikle çekici olabiliyor.” diyerek bu kişilerin “başkalarının yaptıklarıyla sürekli bağlantıda kalma arzusu” içinde olduklarını, “bensiz eğleniyorlar mı?” sorusunu kendilerine sorduklarını vurgulayarak, FoMO’nun ilişkilendirildiği değişkenler arasında;

• Sosyal medya bağımlılığı,
• Sosyal paylaşım sitelerini kullanırken yaşanan stres,
• Araç kullanırken cep telefonu kullanımı,
• Sosyal medya yorgunluğu,
• Azalmış benlik saygısı,
• Zayıf uyku,
• Öğrenirken cep telefonu kullanımı,
• Üniversite eğitimine uyumsuzluk,
• Akıllı telefon bağımlılığı,
• Depresyon ve kaygı gibi değişkenlerin olduğunu ifade etti.